Wstęp

Jeśli dopiero zamierzasz zacząć zabawę z elektroniką, pewnie zastanawiasz się, jak testować projekty, które będziesz realizował. Przygotowywanie płytki miedzianej, lutowanie wszystkiego i dopiero na końcu sprawdzanie czy działa jest niepraktyczne i nieefektywne, dlatego poirytowani elektronicy wymyślili płytki prototypowe. Wtyka się do nich poszczególne elementy elektroniczne i nie trzeba nic lutować. Po prostu, łączy się elementy na wcisk, a korzystając ze specjalnych przewodów podłącza się układ do zasilania i Arduino.

Teraz dowiecie się jak korzystać z takiej płytki.

Jak to działa?

Płytka stykowa (z angielska nazywana breadboard) jest to kawałek plastiku z mnóstwem otworów. W otworach tych znajdują się blaszki utrzymujące na miejscu wsadzony drut lub element. Otwory są połączone ze sobą wg pewnego schematu (kreski pokazują te połączenia).

W górnej i dolnej części znajdują się poziome szyny połączone wzdłuż całej płytki. Doskonale nadają się do rozprowadzenia zasilania. W środkowej części wgłębienie rozdziela płytkę na dwie części, niepołączone ze sobą (spotyka się to w większych płytkach takich jak na zdjęciu, w mniejszych zwykle szyna nie jest dzielona). Pozostałe otwory są połączone, tworząc krótkie szyny w pionie. Dzięki temu jeżeli w jedną z pionowych szyn wetkniesz np jedną nóżkę diody, do tej samej szyny podepniesz jedną nóżką rezystor to rezystor i dioda zostaną połączone.

Wgłębienie biegnące pośrodku płytki dzieli ją na dwie części. Rozstaw otworów na polu roboczym płytki pasuje do standardowego rozstawu nóżek elementów elektronicznych i np na środku można wsadzić jakiś układ scalony. Dzięki podziałowi na dwie części nóżki z obu stron układu nie zostaną zwarte.

Elektronicy na całym świecie właśnie na takich płytkach testują swoje układy. Zarówno te mniej, jak i bardziej skomplikowane.

Wszystkie elementy są wsadzone na wcisk, trzymają się dobrze, więc całość została zbudowana bez lutowania. Jeżeli trzeba zmienić coś w układzie można przepiąć kabelki i gotowe - można testować inną wersję.

To tylko dwa przykłady pokazujące wielkie możliwości tych płytek.

Jeśli przed eksperymentami z Arduino powstrzymuje Cię niepewność co do tego czy dasz radę wszystko zmontować nie niszcząc sterty elementów – breadboard jest tym czego potrzebujesz. Łatwo zmontujesz układ, a jeśli dojdziesz do wniosku, że chcesz go zmodyfikować – w kilka minut jesteś to w stanie zrobić bez korzystania z lutownicy.

Takie płytki są łatwo dostępne w sklepach z elektroniką. Ponadto występują w różnych rozmiarach. Czasem użycie kilku mniejszych płytek pozwala lepiej zwizualizować cały układ. Jeżeli nie masz jeszcze Arduino, to warto zastanowić się nad kupieniem całego zestawu, w którym masz wszystko co potrzeba do rozpoczęcia nauki.